Onze reis door Zuid Amerika • Week 15

Wat hebben we deze week veel uren op de weg doorgebracht. En niet omdat we zoveel kilometers hebben afgelegd, nee, omdat we op onverharde wegen middenin de bergen terecht kwamen. Maar oh, wat was het bijzonder en prachtig. Benieuwd naar de foto’s?

Maandag 25 januari

Vanmorgen vroegen we als eerst aan eigenaar Osvaldo of hij een goede automonteur kent. Wat blijkt? Z’n zoon is er één! Top, want we willen Billy even laten checken. We hebben inmiddels namelijk al bijna 10.000 km mee gereden. Billy was helemaal in orde, wel heeft Osvaldo jr. de luchtfilter schoongemaakt, de oliefilter vervangen en olie ververst. We konden er weer tegenaan! Maar eerst nog even chillen in Sucre 🙂

Dinsdag 26 januari

En dat is wat we hebben gedaan: gechillt. Vandaag hebben we rustig aan gedaan en heb ik aan m’n blog gewerkt. Relaxed…

Woensdag 27 januari

We waren van plan om vandaag weer verder te gaan, maar toen we op het punt stonden om weg te gaan, stelde Paul voor om nog één nacht te blijven. We zaten ook gewoon in een onwijs relaxte B&B. En we moesten Billy nodig grondig opruimen, dus prima. Ook zijn we vandaag naar een uitkijkpunt over Sucre gelopen en hebben we voor de laatste keer bij Condor gegeten.

Donderdag 28 januari

Tijd om verder te gaan! De bestemming voor vandaag: Samaipata. Het eerste stuk (tot Aiquile) was onverhard, daarna waren er twee opties: de omweg over een stenenweg (echt waar, zeg maar geasfalteerd met grote stenen) of de shortcut over onverhard. We hadden al een paar meter over de stenenweg gereden, en geloof me, comfortabel is wat anders. Toen de mevrouw bij het tolpoortje ook nog eens zei dat de shortcut beter was en de weg wel prima is, gingen we voor die optie.

Nou, we hebben vier uur over 100 km gedaan. Op een gegeven moment werden we echt gek, al helemaal toen het donker werd. Waarom zei de mevrouw dat de weg wel prima is?! Vanaf het dorpje Saipina zou de weg weer geasfalteerd zijn, maar het was inmiddels al 20:00 uur (en donker), dus verstandig om nog rond de 125 km te rijden was het niet. En wie weet wat voor weg we zouden aantreffen. Want ookal zeggen ze dat de weg geasfalteerd is, you never know.

Daar zaten we dan, in een gat dat Saipina heet. Maar er was een hotel. Liep ik er naar binnen, zei het meisje dat ze vol zaten. Ja hoor, er was geen hond te bekennen. Maar een paar meter verder zat nog een ‘hotel’, waar we voor 70 Bolivianos (nog geen €10,-) een hok hebben gehuurd. Wat waren we blij dat we onze lakenzakken hebben meegenomen…

Vrijdag 29 januari

Volgens de eigenaar van het hotel zou de weg na 15 minuten geasfalteerd zijn. Of hij zei maar wat, of hij kan geen klok kijken, want op het asfalt hebben we even moeten wachten. Eerst kwam er namelijk een zandweg, en dan bedoel ik écht een zandweg, kriskras door de bergen, met de afgrond naast je. Maar op een gegeven moment was het daar dan eindelijk: asfalt! Wat een verademing, na u-ren onverhard te hebben gereden. Voor we het wisten waren we in Samaipata, waar we een hele fijne kamer huurden in een net gerenoveerd hotel (Residencial Kim). En even over Samaipata: er wonen hier zoveel buitenlanders! En dan heb ik het voornamelijk over Amerikanen en Nederlanders. Best bizar om te zien, in een dorpje middenin Bolivia. Wij slapen toch liever in een hotel van een Boliviaan.

Zaterdag 30 januari

De volgende bestemming: La Paz. In één dag naar La Paz rijden is echter te ver, dus hadden aan de hand van de kaart bedacht om vandaag tot Epizana te rijden. Toen ook Herman, de eigenaar van Residencial Kim, zei dat daar genoeg plekken om te slapen zijn, wisten we het zeker.

Op een gegeven moment was het hoog nodig om te tanken. Komen we aan in dorpje Comarapa, is het tankstation maar tot 14:00 uur open! Even serieus?! Maar wij hebben benzine nodig! Al snel kwam er een Boliviaan aanrijden die ook moest tanken, en gelukkig wist hij ons te vertellen dat de minimarkt tegenover ook benzine verkoopt. Het kost wel 5 Bolivianos per liter, dat wel.

Even voor jullie informatie: benzine wordt in Bolivia gesubsidieerd, waardoor het heel goedkoop is (rond de 3,80 Bolivianos, wat neerkomt op €0,50, per liter). Buitenlanders mogen daar niet van meegenieten, voor wie de ‘officiële’ prijs rond de 8,68 Bolivianos ligt (maar als je zegt dat je geen bonnetje hoeft, kan je het voor 5 krijgen 🙂 ). Die 5 per liter was voor ons dus geen probleem, maar voor de Boliviaan was het wat duurder. Met onze laatste cash, zonder pinautomaat in de buurt natuurlijk, lukte het net om 10 liter te kopen.

Uhh, wat is dit? Na een paar meter was het asfalt verdwenen. En we gingen super hoog de bergen in! Op een gegeven moment zagen we allemaal auto’s stilstaan. Uhh? Er waren werkzaamheden en we moesten een half uur wachten voordat we er langs konden. Maar volgens een paar gasten voor ons zou er na 1-2 km weer asfalt zijn. Nou, ik weet niet hoe zij aan die info kwamen, want asfalt hebben we vandaag niet meer gezien.

Wel hebben we een té prachtige rit gehad, dwars door de bergen. We zaten zo hoog dat we regelmatig door de wolken reden. We hadden er geen rekening mee gehouden dat het grootste deel van de rit over onverhard zou zijn, dus kwamen in het donker in Epizana aan. Uhh, is dit het oh zo mooie Epizana waar genoeg hotels te vinden zijn? Het was niet meer dan een truckersdorp van één straat, waar slechts één ‘hotel’ was, met een afbrokkelende, betonnen vloer. Nee, dankje. Een mevrouw vertelde echter dat 15 km verderop het dorpje Totora ligt, waar wel echt een hotel te vinden is. En gelukkig was die er, inclusief een Chinese ingenieur die er voor twee jaar woont om toezicht te houden op het nieuwe twee windmolens tellende windmolenpark. Ik zou gék worden, in een gat waar niet veel meer is dan een Plaza de Armas (‘Plein van de Wapens’, dat in elk klein gehucht te vinden is).

Zondag 31 januari 

Uiteindelijk zijn we vandaag niet tot La Paz gereden, maar naar het dichterbij gelegen Cochabamba. Niet om de stad te bezoeken, maar alleen om er te overnachten. Die ene nacht zijn er echter net wat meer geworden. Niet vrijwilliger, overigens. Waarom? Dat lees je snel…

Niets missen van onze reis door Zuid Amerika? Volg One Day Trip op Facebook en Instagram!