Ruim vijf maanden, 161 nachten om precies te zijn, hebben wij niet in ons eigen bed geslapen. Hostels, bed & breakfasts, hotels, bungalows, bij locals thuis en natuurlijk in onze eigen tent. De één wat beter dan de ander. Zo hebben we echt op geweldige plekken geslapen, in prachtige natuur, maar in één van de laatste hostels waren ze daar: bedwantsen! Uiteindelijk belandde ik op de grond. Ik werd gek. Afgelopen woensdag kwam er een eind aan de vele verschillende plekken waren we hebben geslapen. We kwamen aan op Schiphol…
We waren kapot. Normaal gesproken slaap ik echt overal. Slapen is m’n hobby. Maar tijdens de vlucht van Santiago de Chile naar Parijs hebben ik maximaal een half uur geslapen. Wie verzint het om tijdens een vlucht van rond de 13 uur een vliegtuig in te zetten waarvan de stoelen maar een inimini stukje naar achter kunnen? Niet fijn.
Na een paar uur in Parijs te hebben gewacht, stapten we weer in het vliegtuig voor nog een kort vluchtje naar Amsterdam. Daar waren we dan. Terug in Nederland. Het voelde zo vreemd. We waren nog helemaal niet klaar met Zuid Amerika. We hebben zo’n geweldige tijd gehad en voelden ons daar zo in ons element. We wilden nog helemaal niet terug naar Nederland. We willen nog helemaal niet teruggaan naar het ‘normale’ leven. We willen nieuwe plekken blijven ontdekken, nieuwe mensen blijven leren kennen, nieuwe avonturen aangaan.
En dan word je voor het eerst weer wakker in je eigen bed. Het duurt een seconde voordat je beseft dat je weer thuis bent. Je stapt onder de douche en gaat boodschappen doen. Wat lijkt Zuid Amerika ineens ver weg.
Maar wat nu? Waar gaan we wonen? Waar gaan we werken? Wij weten het nog niet. De wereld ontdekken is zó verslavend…
P.S. Ik heb uiteraard nog een aantal dagboeken en heel veel artikelen over Zuid Amerika voor jullie in de planning staan! 🙂
Heb jij weleens een lange reis gemaakt? Hoe voelde jij je toen je weer thuis was?
Welkom thuis! Kijk uit naar de artikelen over deze reis 🙂 Ik zou graag zelf eens zo’n reis willen maken. Als ik terug kom uit Ghana voel ik me de eerste dagen altijd heel leeg en verdrietig, alsof mijn leven hier niet zoveel zin heeft zeg maar. Ik wil dan écht heel veel liever daar zijn (maar dat is eigenlijk altijd zo). Gelukkig is dat lege gevoel met een week wel weer weg, kom ik in mijn Nederlandse ritme en komt alles goed… Maar dat “ik ben nog lang niet klaar met Ghana” is er altijd
Dankjewel!
Ik denk dat jij het nog 10.000 keer minder leuk vindt om terug te zijn dan ik. Jij moet immers je grote liefde achterlaten. Die van mij komt gewoon met me mee 🙂 Hoe vaak ga je gemiddeld naar Ghana? En is het ook mogelijk voor je vriend om naar Nederland te komen?
Enne, wat betreft het maken van een grote reis: doen! Het is een geweldige ervaring, om nooit te vergeten…
Oh weer thuis! Dat zal wel even behoorlijk wennen worden haha 🙂 Bij mij viel de geur in huis altijd zo op als ik na een langere reis weer terug thuis was. Ook na een korte reis trouwens. Gewoon die vertrouwde geur ofzo, weet niet wat het is. In ieder geval altijd heerlijk om weer in mijn eigen bed te slapen 😀
Jaa, het is in Nederland allemaal zo anders. Snap wel wat je bedoelt met de geur. Normaal gesproken heb ik dat ook, maar nu hebben we geen huis, dus zijn ook niet op een plek met een vertrouwde geur. En ja, in je eigen bed slapen is altijd heerlijk 🙂
Welkom terug! Wat is de tijd snel gegaan. Dat zal wel weer even wennen zijn in Nederland. Gelukkig zijn jullie wel met mooi weer thuisgekomen, ook al is dat waarschijnlijk voor korte duur 🙂 Inmiddels weer een beetje uitgerust? Ik heb je laatste updates een beetje gemist, dus heb nog wat bij te lezen. Succes met acclimatiseren!
Dankjewel!
Pff, de tijd is voorbij gevlogen! En het was wel even raar om weer terug te zijn, maar aan de andere kant lijkt Zuid Amerika alweer zo lang geleden. Heel bizar.
Gelukkig is het weer inderdaad prima, scheelt wel hoor 😉